En Eski Şeker Portakalı kitaplarını, en eski Şeker Portakalı sözleri ve alıntılarını, en eski Şeker Portakalı yazarlarını, en eski Şeker Portakalı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vasconcelos’un muhteşem eseri Şeker Portakalı’nı bilmeyen yoktur diye düşünüyorum. Hem çok okunan hem de çok konuşulan bu güzel eserin ismi ile hayatınızın bir anında mutlaka karşılaşmışsınızdır. Eğer karşılaşmadıysanız en büyük temennim en kısa zamanda karşılaşmanızdır. Şeker Portakalı en çok okunan ve en çok konuşulan kitaplardan olmasının
Not : bu kitap bol bol hüzün içerir
Gerçekten şahane bir kitaptı
Şeker Portakalı zeze adında ki bir çocuğun küçük yaşta acıyı keşfetmesini anlatıyor aslında zeze çok iyi kalpli bir çocuk altın gibi bir kalbi var ama bir o kadar da yaramaz aslında yaşına göre çok zeki yani anlatılması zor bir çocuk biz de onun yaşadıklarını okuyoruz
Gerçekten beni en çok ağlatan kitap oldu bence herkesin okuması gerek yani ben ağlayacağımı yada üzüleceğimi biliyordum duygusal bir kitap oldugunu da biliyordum ama beni bu kadar etkileyeceğini bilmiyordum gerçekten çok güzel bir kitap
Yazım dili biraz ağır ama anlaşılabiliyor çok akıcı olmasada yinede akıcı bir kitap
Ben birkaç alıntı yapmak isterdim ama yapmak istediğim alıntılar spoi içeriyor bu yüzden maalesef yapamayacağım ama size gözüm kapalı öneriyorum bence pişman olmayacaksınız...
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2013230,9bin okunma
Zezeyle nasıl bu kadar geç tanıştım diye kendime kızdım.Defalarca okuyabileceğim bir kitap.Sürükleyici olması nedeniyle hiç sıkılmadan okuyabilirsiniz.Sizde geç olmadan Zezeyle tanışın.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2013230,9bin okunma
“Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür tarafa dönme isteğini bile söndüren bir şey.”
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak bir güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi..."