Seküler Çağ
Charles TaylorSeküler Çağ Gönderileri
Seküler Çağ kitaplarını, Seküler Çağ sözleri ve alıntılarını, Seküler Çağ yazarlarını, Seküler Çağ yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Genel geçer sekülerleşme kuramından yola çıkarak öngörebileceğimiz gelecekte, din giderek küçülür. Elbette artık kimseye eski rasyonalist Ateistler kuşağı gibi dinin tamamen yok olmasını, yerini bilime bırakmasını beklemiyor. Günümüzde çoğu ateist belirli düzeyde "irrasyonelliğin" veya en azından bilime karşı ilgisizliğin hep olacağını ve tuhaf fikirleri savunan birilerinin hep çıkacağını kabul eder.
Charles Peguy;
Hayatın gerçekliğindeki zorlu taraf yalnızca iyilikle kötülüğün yan yanalığı değildir; daha çok onların iç içeliğidir, birbirlerini içermeleridir, birbirlerini beslemeleridir ve zaman zaman tuhaf ve gizemli bir şekilde birbirlerine benzer görünmeleridir.
Tanrı'nın bizim tarafımızda olduğu, bizim düzenimizi kutsadığı inancı şovenizmin en güçlü kaynaklarından biridir. Şiddet konusunda verimli bir esin kaynağı olabilir. Çünkü düşmanlarımız Tanrı'nın düşmanlarıdır ve bunlarla elimizden gelen her şekilde savaşmalıyızdır.
“Ve en iyinin yozlaşması en kötüsüdür.“
(Corruptio optimi pessima.)
Şiddet neden hala bizimle? Neden hala şiddeti sürdürüyoruz? Metafizik ya da dinsel inançlarımız ne olursa olsun hepimizi ilgilendiren bu sorulara tamamen ikna edici bir yanıt veren çıkmadı henüz.
Ama insanlar alt edilmez bir narsisizme meyillidirler; içe dönerler, kendilerine ve kendi işlerine odaklanırlar, bunların kozmos ya da Tanrı için gerçekten önemli olduğunu düşünürler.
Fethettiğimiz için haklı ve kutsanmış olduğumuza inanmanın ruhani cazibesine kapılmaya uzak değiliz.
Çünkü ancak tamamen yıkarsak salt aklın bilinciyle inşaa edebiliriz gerçeği
Hıristiyan aşkınlığının Nietzsche gibi azılı düşmanları bile, hatta belki özellikle onlar, "kendini yenmeyi " şiddetle tavsiye ederler: İçimizdeki merhamet hissini bastırmamızı, kısacası neredeyse tamamen değişmemizi, iyilikler ve kusursuzluklar listemizin değişmesini isterler.
İnsanın özde masum olduğu hissinin en çarpıcı meyvelerinden biri, eskiden ahlaki sayılan birçok meselenin terapi kategorisine aktarılması olmuştur. Eskiden günah olarak görülen şeylerin çoğu artık hastalık olarak görülmektedir.
Artık Tanrı'ya ihtiyacımız yoktur, çünkü
kendi başımızın çaresine bakmayı biliyoruzdur.
Kendimizi giderek daha çok modern dünyanın içinde bulduğumuzdan, inanmak giderek zorlaşır; inancın ufku durmadan uzaklaşır.
Bunu bana Ramo açıklasın :D
Tutumumuz bizi bir resme yerleştirir ve sonunda o resmi sorgulayamaz hale geliriz.
İnsanların gerçeklikten kaçmalarının sebebi kaçışın rahatlatıcı olmasıdır. Gerçek dünya bize karşı tamamen kayıtsızdır, hatta bir ölçüde tehlikeli ve tehditkardır.
Çok doğruu
Çocukken sevgiyle ve ilgiyle sarmalanmış olduğumuzu görmek zorundayızdır, yoksa içimize kapanırız. Ama büyürken, bu ilgi ortamının insanların dünyasının ötesine geçmediği ve insanların dünyasının da genellikle küçük bir kısmını kapsadığı gerçeğiyle yüzleşmeyi öğrenmemiz gerekir.