Şems-Mevlana Dostluğu Sözleri ve Alıntıları
Şems-Mevlana Dostluğu sözleri ve alıntılarını, Şems-Mevlana Dostluğu kitap alıntılarını, Şems-Mevlana Dostluğu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şems'in Konya'dan aniden ve habersiz ayrılışından sonra Mevlânâ'nın yazdığı şiir ve gazellerde, onun öldürülmüş olduğuna dair bir işarete rastlanılmamaktadır. "Olaydan kırk gün sonra Mevlânâ başındaki beyaz sarığı atıyor; duman renkli sarık sarıyor ve matem nişanesi olan Yemen hırkası, Hint ferâcesi giyinerek ömrünün sonuna kadar bu kıyafeti devam ettiriyor."
Sayfa 29 - Ferîdûn b. Ahmed-i Sipehsâlâr, Mevlânâ ve Etrafındakiler (Risâle), 35; Gençosman, "Giriş", 22
Tasavvuftaki mistik hezeyanlara bir örnek!
"Bir gün Şemseddîn, Mevlânâ'dan bir mahbûbe istedi. Mevlânâ gitti hareminin, yani hanımının elinden tutup getirdi. Şemseddin buyurdu ki: Ben Mevlânâ'nın bağlılık derecesini ve meşrebinin genişliğini imtihan ediyorum. Bu konuda dediklerinden de fazla imiş." Bkz: Câmî, Nefahâtü'l-Üns (Evliya Menkıbeleri), s. 640-641.
Sayfa 56 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Gökler âlemin bir sembolü olan Mevlevî semâ'sında; ortada bir semâzenbaşı, onun çevresinde dairesel olarak dönen semâzenler bulunmaktadır. Merkezdeki semâzenbaşı, hem güneşi hem de atomun çekirdeğini (nötron ve protonları) simgelemekte, onun etrafındakiler dönen gezegenleri (ve atom çekirdeği etrafında dönen elektronları) sembolize etmektedir. Mevlânâ, âlemin ve atomların her an değiştiğini, her şeyin hareket halinde olduğunu dillendirir. Nitekim hareket, evrenin aslıdır; kalıcı ve sabit olan zerre yoktur. Her şey ve her varlık, Mevlevîler gibi semâ halindedir.
Sayfa 129 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
"Mevlana ve Şems'in buluş_ması, Doğu'yla Batı'nın buluş_masıydı. Doğulu olan gelip Batı'da durmuş_tu. Doğu'da olan doğulu da geldi. Doğu ve batı birleşti
Şems-i Tebrizî ile konuşmak, Mevlânâ için monologdur. Ayniyle Şems-i Tebrizî için de Mevlânâ öyledir. İkiz ruhlardır onlar. Büyük yolculukta kader arkadaşı, kader yoldaşıdırlar. Mevlânâ ve Şems-i Tebrizî'nin varlıkları, aynı ruhun iki yüzü ve bir elmanın, bir olmanın iki yarısı gibidirler.
Sayfa 23 - İnsan YayınlarıKitabı okudu