Kendinle olan dostluğun kalmıştı bir, -kala kala. Onsuz da kalınca sanki neyin artacak ki, yanından bir sevinç geçiyor olsun!..
Peki, bunu kim söyleyecek?
Kim diyecek ki, mertlik yoksa dostluk olmaz, hey! Kendinin kalmaz dostluğu mertlikten öyle uzakta. Kendine dostluğunu yitirdikçe mertsizlikten düşersin kuraklığa, kuraklık kalınlaştıkça kalınlaşır, kalırsın çorak çorak kendinsiz.