Yıldızlar karanlık içinde parladığı gibi fakirlik ve sefalet de saflık ve yüceliğiyle parlayan ruhlar yok mudur? Bir kalp,sevmek için mutlak servete,asalete mi muhtaçtır? Bence en gerçek yücelik, ruhun göründüğü iki güzel göz, en büyük servet kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan tebessümdür. Güzellikten büyük asalet,kalp temizliğinden büyük servet mi olur?