Bir kalb, sevmek için mutlak servete, asalete mi muhtaçtır? Bence, en halis ikbal, ruhun göründüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan akseden tebessümdür. Güzellikten büyük asalet, kalb safiyetinden büyük servet mi olur?