Sessiz Ölüm - Tabutluklar, Beyin Yıkama ve Tecrit Hücreleri
Ümit KoşanSessiz Ölüm - Tabutluklar, Beyin Yıkama ve Tecrit Hücreleri Sözleri ve Alıntıları
Sessiz Ölüm - Tabutluklar, Beyin Yıkama ve Tecrit Hücreleri sözleri ve alıntılarını, Sessiz Ölüm - Tabutluklar, Beyin Yıkama ve Tecrit Hücreleri kitap alıntılarını, Sessiz Ölüm - Tabutluklar, Beyin Yıkama ve Tecrit Hücreleri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir tutsağın, tek başına yıllarca tecrit edilmesi, onun sadece diğer tutsaklarla, ilişkisinin kesilmesi olarak anlaşılmamalıdır. (...) Bu uygulama duyumsal algılama yetisinin yok edilmesiyle sınırlı kalmaz, fiziki olarak imha edilmesine kadar gidilebilir.
Sayfa 12Kitabı okudu
Tecrit, kelime karşılığı olarak bireyin sosyal açıdan tamamıyla yalıtılması, interaksiyonu sağlayacak olanaklardan yoksun bırakılması, yaşamla olan tüm bağlarının koparılması demektir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bir ülkede tabutluklar inşa edilmeye başladığında, işkencenin ya da cezaevlerindeki kötü tutsaklık koşullarının gizlenmesi için başvurulan yalanların sayısı daha da artmaya başlar.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ulrike Meinhof 16.06.1972 (Mektubunda tecritten hissettikleri.)
.
.
Duygularının koparılıp, kesilip atıldığı duygusu
Sidiğini durduramıyormuşçasına, vücudun ruhuna işemesi duygusu
.
.
Sayfa 30Kitabı okudu
Tabutluklar, cezaevleri tarihinde bir üst aşamayı ifade etmektedir.
Sayfa 19Kitabı okudu
12 Eylül darbesinden sonra da, tecrit sistemi uygulanmaya çalışıldı, ama yığınsal tutuklamalar, varolan cezaevlerinin kapasitesinin yeterli olmayışı, bunu olanaklı kılmadı. Ancak yine de "önder" kabul edilen kişiler düzeyinde, 90 günü bulan ve bazen aşan gözaltı süresi boyunca ve sonrasında tecrit uygulaması yapıldı.
Sayfa 9Kitabı okudu
Platos'un "De Legibus" adlı eserinde de cezaevleri üzerine yazılara rastlanmaktadır.
Platos eserinde, üç farklı cezaevi türü önermektedir:
"İlki duruşmasını bekleyen kişiler için, (güvenlikli korunan bir yer)
İkincisi, itaatsiz ve serseri kişilerin iyileştirilmesi için
Üçüncüsü de, oturulan bölgelerin dışında, ağır suç işleyen suçluların cezalandırılması için."
Sayfa 13Kitabı okudu
(...) 1971 yılında Hamburg Üniversite Kliniği'ndeki bir araştırma bölümünde, deprivasyon deneyleri başlattı. Buradaki askerlein de katıldığı bir grup üzerinde yapılan deneyler, kameralarla donatılmış, ses geçirmeyen, karartılmış, manyetik alana karşı izole edilmiş bir tecrit odasında gerçekleştirildi. Deneğin kalp atışları, nefes alışları, nabız atışı sürekli olarak kaydedilmekte; konuşmaları ve davranışları dinleyiciler ve kameralarla gözetlenmekte ve sonuçlar son olarak bilgisayarda değerlendirilmekteydi. Deney için iki tür temel koşul vardır:
1. Duyumsal Deprivasyon: Duyumsal uyarılar mümkün olduğunca azaltılmakta, denek sesin olmadığı bir yarı karanlık odada bulunmaktadır. Bu şekilde böylesi bir ortamda uzun süre kalan kişinin duyumları süreç içerisinde özelliklerini yitirmektedir.
2. Algılanabilen Deprivasyon: Duyumsal uyarıların ölçüsü, hiçbir bilgi vermeksizin, normal düzeyde tutulmaktadır. Denek cam bir gözlükle, ışığı az olan, sürekli tanımlanmayan gürültünün olduğu bir odada tutulmaktadır. Deneylerin bu aşaması, kişinin algılama yeteneklerinin yitirilmesini hedeflemektedir.
Deney süresince uygulanan tecritin denek üzerinde yarattığı etki; aşırı duyarlılık, korku hali, halüsinasyon, depresyon, baş ağrısı, yüksek tansiyon olarak saptanmıştı.
Sayfa 18Kitabı okudu
Türkiye cezaevlerinde aslında 1971 darbesinden bu yana Tecrit sistemi getirilmeye çalışılıyor. Tecrit sisteminin uygulamaya geçirme çabası konusunda ilk karar 1971 sonbaharında alındı. Mahir Çayan, Cihan Alptekin ve arkadaşlarının Maltepe Askeri Cezaevinden kaçmalarından sonra, yürütülen operasyonlarda özel savaş taktiklerinin uygulanmasına karar verildi.
Sayfa 7Kitabı okudu
1943'de Nazi kamplarında tecritte kalan Stefan Zweig, yaşadığı tecrit koşullarını şu şekilde anlatmaktadır.
"Aslında tarif edilemeyen bu durum 4 ay sürdü. Yalnızca 4 ay, yazmak oldukça kolay; bir rakamdan başka bir şey değil. Kolayca söylenebiliyor; dört ay, sadece dört harf. 15 dakika içerisinde dudaklar sürekli aynı şeyi ifade ediyor: Dört ay!
Hiç kimse tasvir edemez, ölçemez, gözlemleyemez; bırakın bir başkasını, insanın kendisi dahi, boyutsuzluk içerisinde. Uzun süren bir tecriti hiç kimseye anlatamaz, onun insanı nasıl yiyip bitirdiğini, nasıl tamamen tahrip ettiğini açıklayamaz.
Yalnızca yatak, masa, lavabo, duvar kağıtları ve sürekli suskunluk içerisindeki bir Hiçlik, Hiçlik ve Hiçlik. Sana bir kez bile bakmaksızın yemeği kapının altından içeriye iten sürekli aynı gardiyan. İnsanı çıldırtmaya kadar götüren, bir Hiçliği kuşatan sürekli aynı düşünceler..."
Sayfa 51 - ( Stefan Zweig 22 Şubat 1942 de karısı ile intihar etmiş. Yazar sanırım tarihlerde hata yaptı.)Kitabı okudu