Anne tarafı Orta Anadolu'da bir çifti ailesi, baba tarafı ise Artvin-Elazığ kökenli bürokrat bir aile. Babaannenin yeri ise bir başka Zülfü Livaneli'de, çünkü küçük yaşta yanlarına verildiği babaanne ve büyükbabanın yanında eğitim hayatına başlıyor. Ortaokulda başlayan Hemingway tutkusu, ömür boyu edebiyata düşkün olmasına vesile oluyor. Bu ilgi bir yayınevi kurmaya kadar gidiyor. Ve Livaneli'nin yurtdışı maceraları, tam da ihtilal zamanında yayınların didik didik edildiği dönem ile başlıyor. İlerleyen yıllarda müzik, sinema ve nihayet yazarlığa kadar uzanan yolda nice dostlar, kayıplar, barış girişimleri, hayal kırıklıkları yaşayacak olan Zülfü Livaneli tek bir şeyi, hayat görüşünü ve dik duruşunu, hiç bir zaman değiştirmiyor.
Zülfü Livaneli'nin çok yönlü bir kişi olduğunu, dünya barışı ve özgürlük için çabaladığını bilirdim lakin bu kadar detaya hiç hakim değildim. Şu güzel kitapta kimler yok ki? Yaşar Kemal'den Abidin Dino'ya, Gorbaçov'dan Aytmatov'a kadar birçok isim... En çok üzüldüğüm de birçok aydınımızın üretkenliklerinin zirvesinde olduğu dönemde biz darbe ve gözaltıları ile meşgulken, diğer dünya ülkelerinin bizim sanatçılarımızı yaptıkları işlerden dolayı ödüllendirilip, ön plana çıkartmış olması oldu. Kitabın sonunda bir de Livaneli'nin kişisel fotoğraf albüm seçkisi var ki, okurken yaşamaya sebep oluyor anlatılanları
