Gwen, "İşte şimdi olan oldu,” diye mırıldandı. "Robert, neden yaptın bunu?" Robert de yanına çömelmişti. "Bir de şöyle düşün, Gwennie. Seni hâlâ öpüyor olsaydım; yüzüğün de hâlâ parmağında duruyor olacaktı."
"Bak, Beltramo, ben yine de hâlâ nişanlıyım. Başka öpücük filan yok! Anlıyor musun? Öpüşmek yok."
"Öpüşmek yok," diye tekrarladı Robert ciddi bir ifadeyle. Sonra Gwen’in yüzünü elleri arasına alarak ona gülümsedi ve dudaklarına hiç yabana atılmayacak, esaslı bir öpücük kondurdu. "Bir daha hiç böyle şeyler yapmayacağız, Gwennie."