Ah Atiye, ah Dirmit, ah Nuğber ve ah Zekiye. Öyle gerçek, öyle bizden bir hikaye ki süslü püslü laflar etmek istemiyorum. Ancak özellikle şunu söylemek isterim ki, kitap yorumlarını okurken özellikle Dirmit üzerine yoğunlaşıyordu ve ben de bu ön fikirle okumuştum kitabı ama ben kitapta en çok Atiye Karakteriyle bağ kurdum neden bilmiyorum. Uzak diyarlardan kopup gelmesi, yabancılaşmasi ve daha sonra hem eş sıfatıyla hem de anne sıfatıyla uyum sağlamaya çalışması beni çok etkiledi. Genel olarak kitaptaki tüm kadın karakterleri çok iyi yazılmış. Bu toprakların hikayesi, bu toprakların acıları var kitapta ve bu acılar öyle sadece taşrada kalan acılar değil. Herhangi bir evi açsanız görebileceğiniz türden. Çok güzel bir tat bıraktı ağzımda Sevgili Arsız Ölüm ve ayrıca utanarak söylüyorum ama Latife Tekin'le tanışma kitabımdi.
