Sevgilim Ölü Asker

"Vurulmuş çiçekli tarla kuşu
nöbetteki küçük askerin dostu
nergis tarlasına damlamış kanı
şıp
şıp
gelincikler düşmüş
şıp
şıp

yaralı küçük kuş yaşamak istiyormuş
hüzünle bakmış görememiş hiçbirşey
- Öldüm mü yoksa!
- Elveda kardeşler, elveda...

Gözyaşlarından bir nehir akıyormuş
Kıbrıs'ın tam ortasında
asker çocuklar ağlıyormuş iki ucunda."

Kıbrıslı bir asker kederli türküler söylüyordu
yalnız başına yaşayan dağlardan
çok uzak yıldızlara sesleniyordu

yükseliyordu hep aynı ezgi
yükseliyordu karanlıkta
ağlayan bir ağıt
inleyen yakarış gibi.

Kıbrıslı bir asker kederli türküler söylüyordu
hiç bir zaman öpülemiyecek
bir sevgiliydi çağırdığı
adları unutulmuş özlemlerden söz ediyordu

belki onun türküsü,
küçük bir askerin çalınmış gençliğiydi
kimbilir belki,
hiç yaşanmamış bir hayattı anlattığı.

Kıbrıslı bir asker kederli türküler söylüyordu
tel örgüler üzerinde yaralı bir kuş ötüyordu
duydum onu yüreğimin en derin yerinde
sesi çırpınarak yıldızlara uçuyordu

yağıyordu yıldızların gözyaşları
ışıl ışıl yağıyordu.

Söyle kederli türkünü küçük asker, söyle
aksın gözyaşlarımız bu hazin ezgilerle
gözyaşlarımız yıkasın,
kardeş kanına bulanan ellerimizi
silsin savaşın ve aldanışın izlerini
gözyaşlarımız temizlesin bizi.