Şeyh Evhadü'd-din Hamid el-Kirmani ve Menakıb-Namesi
Evhadüddin-i KirmaniSözler ve Alıntılar
Ey sözü dinlediği hâlde anlamayan sağır!
Ve ey huzurda iken gözü tamâmen kör olan!
Sayfa 276Kitabı okudu
“Kötüye yaptığı kötülük cezâ olarak yeterlidir. Sakın intikâm almaya çalışma.”
Evhâdüddîn-i Kirmânî
Anadolu Selçukluları devrinde İranî çevreler ile Türkmen çevreler arasında fikrî, kültürel ve siyâsî bir muhalefet bulunmaktaydı.Bu muhalefet ve mücadele 13.asır boyunca devam etti. Bu kültürel ve siyâsî rekabetin sonucu Türkmen çevrelerin yarattıkları, baştacı edip mu’teber tuttukları kahraman tiplerin benzeri İranî çevrelerce de yaratılmaktaydı.Bunlardan biri Kayseri’de ki Kâmil-i Tebrizî idi. Buna karşılık İranî çevreler de Şems-i Tebrizî’yi Konya’nın Kâmil-i Tebrizî’si olarak ortaya atmış, belli bir meşrebin kahramanı kabul edip mu’teber tutmuşlardı.
Kezâ Konya’da ki Fakih Ahmed, mecnun ve âşık bir deviş modeli olarak Türkmen çevreler arasında ün ve şöhrete sahipti. Buna karşılık İranî çevreler gene Fakih Ahmed adını taşıyan başka bir aşık dervişi ortaya çıkarmışlardır. Bu ikinci Fakih Ahmed 651(1253) yılından sonra vefat etmiş cenaze namazını Mevlânâ kıldırmıştır.
Fatma Hatun veya Fatma Bacı
20.Hikâyede Şeyh Evhadü’d-din Kirmanî’nin Kayseri’de bir evlilik yaptığı ve bu evlilikten Fatma adında bir kızı dünyaya geldiği anlatılmaktadır.
Fatma Hatun hakkında yapılan geniş araştırmalar sonunda, onun Bektaşî menakıb-nâmelerinde geçen Fatma Ana, Fatma Bacı, Kadın Ana, Kadıncık Ana ve Kadıncık diye anılan, Bacıyan- Rum (Anadolu Bacıları) Teşkilatının lideri olan hatun olduğu anlaşılmıştır.