On sekiz polisiye öyküden oluşan oldukça vasat bir kitaptı. Samimi olmak gerekirse polisiye gerilim kitaplarında Türk yazarları oldukça yeteneksiz bulurum. Ahmet Ümit de onlardan biri bence.
Kolay tahmin edilebilir senaryolar, özensiz tasvirler, aceleci tespitlerle dolu bir öykü kitabıydı.
Her öykünün kahramanı da diğer Ahmed Ümit kitaplarından tanıdığımız Başkomiser Nevzat'tı.
Gençliğini kaybetmiş fahişeler, bohem dünyanın geçkin ressamları, uyuşturucu tacirleri, çaptan düşmüş ünlüler, mafya tetikçileri, taşra hanzolarıyla dolu bir kitaptı.
Kitap hediye edilmişti bana. Ayıp olmasın diye okudum. Hiç beğenmedim. Zaman kaybıydı, tavsiye etmem.
