"ŞEYTANIN EN BÜYÜK HİLESİ, BİZİ VAR OLMADIĞINA İNANDIRMASIDIR." (Charles Bsudelaire)
Yeryüzüne sürgün edilen asi bir melekti Azazel.
Dünya'ya "düştükten sonra artık tek bir amacı vardı: Cennetin kötü bir kopyası olarak gördüğü bu gezegeni kötülüğe boğmak.
Evinden kovulmasına sebep olan insanı ve ona dair var olan her şeyi yok etmeye ant içen şeytan, yeryüzünde binlerce yıl kötülüğün kaynağı olur. Fakat 20. yüzyılın başında işler tersine döner ve Azazel hakimiyetini kaybetmeye başlar. Zira insanın kötülük için artık ona ihtiyacı kalmamıştır.
Bundan sonraki süreç aslında şu anda yaşadığımız dünya kötülükleri. İlk zamanlarda kötülük için şeytana ihtiyaç duyan insan, artık şeytana ihtiyaç duymadan kötülük yapabilen hatta onu gerisinde bırakan bir hale geldi.
Baş kahramanımız Azazel varlığını sorgulamaya başlar, sonra yolu bir terapiste düşer. Bunlar da öyle sıradan basit terapistler değil tabi, Freud, Jung, Frakl, Fromm...
Sonrasında sorgulamada belki de bizim de aklımızda dönüp duran o soru yankılanıyor: Acaba gerçek kötü kim? Bunu belki de kendimize de sorma vaktimiz gelmiştir, şeytana suçu atmaktan vazgeçmenin vakti.
Ayrıca sadece kötü insanlar ve olumsuzluklar yok. Olaylar karşısında inatla dik durup iyiliği savunan insanların varlığından da bahsediliyor. Yanı "gerçek iyiler" den.
Kötülük problemine olan bakış açısını değiştiren bir kitap oldu diyebilirim.
Bakalım bu kötülüğe siz ne kadar yakınsınız?
Ya da bu kötülük sizi her an her dakika bekliyor da olabilir.
