"Seyahat etmek, hayal gücümüzü gerçeklerle dengeler ve bazı şeylerin nasıl olabileceklerini düşünmek yerine, onları oldukları gibi görmemizi sağlar." Yukarıdaki satırların yazarı Samuel Johnson, XVIII. yüzyılın önde gelen edebiyatçılarından. Bence "seyahat etmek", bundan daha sade ve daha güzel tanımlanamazdı. Samuel Johnson'un bu cümlesini, yine kendisine ait olan, "Kitapların görevi, yaşama sanatını öğretmektir" görüşüyle birleştirirsek, gezi kitaplarının önemini daha iyi anlayabiliriz. Tarih boyunca farklı coğrafyalar, farklı insanlar, farklı dinler, farklı kültürler için birçok şey söylenmiş, farklı yorumlar yapılmış ve yapılıyor. Bu yorumların toplumların yaşamına büyük ölçüde yansıdığı da bilinen bir gerçek. Bazıları insanı, dar kalıpların dışına çıkarıp ufkunu genişletirken, bazıları da -ne yazık ki- bir toplumun başka bir topluma önyargılı bakmasına neden olabiliyor. Gezi, bir tutkudur. Bir kez bu tutkuya kapılmaya görün, artık yerinizde duramazsınız, ilk fırsatta tekrar yollara düşmek istersiniz, Gezinin nasıl bir tutku olduğunu çok iyi tanımlayabilecek bir örnek vereyim: Norveç'te fiyortları geziyorduk. Amerikalı bir turist grubu dikkatimi çekti. Hepsinin elinde birer baston vardı ve sürekli sabit bir noktaya bakıyorlardı. Sonradan öğrendim ki, görme özürlüymüşler. Göremiyorlardı, ama geziyorlardı!
