Agatha teyzenin 1944 yılında yazdığı güzel bir Battle romanı. Başkomiser Battle'ın son kez göründüğü romanmış. Ve Poirot ile de tek bir kitapta (Briç Masasında Cinayet) bir aradalarmış. Sonrasındaki Poirot romanlarında Battle emekli olarak gösterilmiş. Bunu da öğrenmiş oldum. Daha önceki okuduğum kitaplar Poirot romanlarıydı genelde, daha Miss Marple kitapları da var bakalım...
Sıfıra Doğru ise entrika dolu bir romandı. Adamın eski karısı, kadının yakın arkadaşı falan filan bizim günümüzdeki dizilerin künyesine benziyor gibi. Başlarında olaylar sıradan giderken kitabın ortalarından itibaren cinayet üstüne cinayet geliyor. Tabi bir tanesinin cinayet olduğunu o anda anlamak bile güç. Sonrasında bütün olaylar en sonunda çözülüyor. Katilin o kişi olacağını pek beklemezdim açıkçası. Lakin diğer karakterlerin durumuna göre o adayın ihtimali de güçlüydü. Sonradan bahsedilen nefret durumu da işin içine girince daha da belirginleşmişti. Rahat bir şekilde okudum. Kitabın başlarında ufak tefek detayları cinayetin içine iyi oturtmuş Agatha teyze. Geri kalanları okumaya devam.
