Kişi nede olsa kendi ağzı ile konuşanı, kendi gözü ile göreni seviyor, benimslyor. Onda kendini buldukça onunla birlikte yaşamış oluyor. Uygarlıkları besleyen, yayan, geliştiren güç de budur. Bu neden dolayısıyla çevirdim <Sığartmaç Türküleri> ni.
Bir gün bitecek mi bu uzun ayrılıklar,
Görecek miyim ekinlerin toplanmasını,
Anayurdumu, şu yoksul kır evimi, tarlamı,
Ocağımı bir gün görecek miyim gene?