Şiirce Düşler, şiiri bize yeni bir dil edasıyla sunuyor. Oldukça derinden duygularla şiirin yeni dilini yani aşkın şiircesi olan yeni dili bize ifşa ediyor ve bizi taze duyguların taptaze çiçekleriyle buluşturuyor. Yer yer ayrılık kokusuyla bizi başbaşa bırakan şair, bazen de zor bekleyişlerin kanatlarına bizi bırakır ve aşkın uzun yolculuğuna pervaz etmeye davet eder. Bu yolculuk kâh Frezyalara ulaştırıyor kâh aşkın nadide bahçelerinde soluk aldırıyor.
İmgesel olarak zayıf şiirler olsa da, şair duyguları o kadar rikkatli ve duygun bir şekilde kullanmış ki, bize o duyguları nazikçe ve profesyonelce hissettirir ve ‘yüreğin var olsun, kalemin daim olsun be şair’ dedirtir. Güzel şiirler okudum. Mizanpaj olarak eksiklikler var. Aynı sayfada biten bir şiirin hemen arkasında yeni bir şiirin başlaması okuyucuları rahatsız edebilir ama tabi ki bu da şairin tercih meselesi...
