Her son belki de çok güzel başlangıçların kapısını aralıyordur bize fark ettirmeden. Belki de bu sonları cesaret edip bizim yaratmamızı bekliyordur hayat. Kitabın bende çağrıştırdığı cümleler kesinlikle bunlardı. Serra tüm kitap boyunca çok cesurdu ve her verdiği kararı bu seriyi okuyan herkes adına verdi. Her sayfasında o ikilemleri, o sıkıntıları, o çaresizliği ben de hissettim. Her karar verme çabasında ben olsam ne yapardım diye düşünüp onunla o sıkıntıları çektim. Kesinlikle bu seriyi seven biriyseniz bu kitap her şey için bir dönüm noktası. Bu kitap serinin şu ana kadar olan kitaplar arasında bende yeri çok ayrı olacak bir kitap. Çünkü seri boyunca okuyucunun Serra ile kurduğu bağ bu kitapla nerdeyse onunla bütünleşmemizi sağlıyor. Kitap bir noktada bizlere sanki vereceğimiz kararın büyüklüğü altında ezileceğimizi düşündürürken aslında hiç de o kadar büyük bir olay olmadığını, bambaşka bir olayın hayatımızı nasıl da alt üst edebileceğini ve maalesef ki ölüm diye bir gerçek olduğunu, hayatımızda yaşamdan ve sevdiklerimizden çok büyük bir güç aldığımızı güzel bir şekilde hissettiriyor.
Bu kitap yazar için aslında seriyi bitirdiği bir kitapmış ama sanırım bizim Serra'ya alıştığımız kadar o da alışmış ki sonraki yıllarda tekrardan seriye devam etmiş :)
