Şimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011
Paul AusterSözler ve Alıntılar
Basmakalıp bir roman okumakla bahçedeki yaprakları tırmıkla toplamak arasında bir seçim yapmam gerekirse yaprakları yeğlerim.
Tüketim zihniyetiyle yazılan romanlardan tat almıyorum.
Edebiyat alanında geç dönem üslubu, bence basit, bastırılmış, şatafattan uzak bir dille ve gerçekten önem taşıyan, hatta yaşam ve ölüm gibi meselelere odaklanmakla başlar. Tabii o başlama noktasını bir kez geçtin mi, yazı işi bizzat üstlenir ve seni kendi gideceği yere götürür. Vardığın nokta asla basit, asla bastırılmış olmayabilir.
Sayfa 110 - Can Yayınları, Coetzee’nin mektubundanKitabı okuyor
Eğer niyetin acılara sabırla dayanmayı öngören stoik bir deneyimse, bisikletle tepelere tırmanmak müthiş bir stoacı öğreti olabilir. Onca çabanın, onca çilenin insana hiçbir şey ögretmeyeceğine inanmak istemiyorum.
Anadili bilmek ne kadar da karmaşık bir iş, nasıl da incelikli bir iş!
Sayfa 118 - Can Yayınları, Auster’ın mektubundanKitabı okuyor
O yaştakiler, ilahlarına taparlar ve onlara benzemeye çalışırlar; her karşılaşma ölüm- kalım meselesidir.
Ama insan benim gibi ileri yaşlara gelince, bu tür bağlılıklar büyük ölçüde zayıflıyor; ben de maçları daha mesafeli bir tavırla izliyorum, kendi varoluşumu başkalarının eylemleriyle kanıtlamaya çalışmak yerine " estetik hazlar" arıyorum.
Bir çocuk olarak, 1950'ların başlarında erkeklik yaşamıma kovboyları taklit ederek başladım. O da tamamen dış görünüşle ilgiliydi- kovboy çizmeleri, şapka, kılıfa konmuş altıpatlar.
Kendine saygısı olan hiçbir kovboy Paul adıyla insan içine çıkamayacağı için, Vahşi Batı kılığıma büründüğüm zaman anneme bana John demesi için ısrar eder ve böyle seslenmeyi unutursa cevap vermezdim.
İki kişiyi uzun vadede birbirine bağlayan temel duygu hayranlıktır. Bir insanın yaptığı şeylere, kişiliğine, dünyada yürüdüğü yolu geliştirmesine hayran olursun.