Başımı yaslayıp gözlerimi kapattım ve bir yer hayal ettim. Hayal ettiğim bu yer hâlâ tamamlanmamıştı. Hatları belli belirsiz, bulanık ve anlaşılmazdı. Ama orada beni hayati bir şeyin beklediğine emindim.
"O zamanlar bilmiyordum. Birini tekrar düzelemeyecek kadar kötü kırabileceğimi. İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu..."