Kendimi kitaplara verdim. - hiç duymadığım kişilerle ve yerlerle ilgili hikayelere. Beni koyu umutsuzluğun pençesine düşmekten alıkoyan şey belki de bu hikayelerdi.
Kristal çınlaması uzaklarda çalkalanan denizin sesini bastırırken, “Yıldızlara bakıp dilek tutanlara,” dedim.
Kadehini aldı ve benimkine vurdu. “Dinleyen yıldızlara… ve gerçekleşen hayallere.”