Sissoylu - Kayıp Metal kitaplarını, Sissoylu - Kayıp Metal sözleri ve alıntılarını, Sissoylu - Kayıp Metal yazarlarını, Sissoylu - Kayıp Metal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeni yıla şöyle hoş bir kitapla başlamayı planlıyordum lakin Wayne tarzı konuşmak gerekirse "Baya afilli bir kitap..." ile başladım.
İlk üçlemeden alıntılar muazzam. Kandra bağlantıları, Sazed'in tanrısal anlamda değişimi, Kelsier üstadın -giderilmesi gereken sorular var tabii- dönüşü, Marsh karakterinin yüzlerce yıllık derinliği... tek tek şahane. Özellikle benim gibi karakter devamlılığına önem veren okurlar için 7. kitap dinlenebilecek en unutulmaz melodilerden yaratılmış bir potpori. ( Bu kelimeyi de hayatımda ilk defa cümle içinde kullandım :) )
Hadi serinin geçmiş kitapları ile bağlantıları bekliyordum. Peki ya Fırtınaışığı evreni ile bağlantılar... ya da Savaşkıran kitabından fırlayıp geldiğine inandığım bir başka tanrı?
Paramparça Aşklar ve Köpekler filmi ile tanıştığım bambaşka yolların birleşip birbirini etkileyerek bambaşka yollara doğru ilerlemesi fikri beni her zaman mutlu etmiştir. Sissoylu gördüğümüz bu ikinci çağda da bunu kusursuz bir biçimde yaratmayı başarıyor.
Spoiler:
Not: Wayne'in öldüğüne inanmıyorum. Çünkü özellikle Sazed ile olan konuşmasını tekrar ve tekrar okudum ve Sazed, Wayne'in öldüğüne inanıyor. Bu evrende tanrıyı bile kandırabilecek belki de tek kişinin öldüğüne inanıyor yani.
Yazarın da tarzını bildiğim için Wayne hiç beklemediğimiz bir kitapta çok ama çok ciddi bir anda birisinin şapkasını çalarken daha doğrusu değiş tokuş ederken ortaya çıkacaktır. Sonuçta Kozmer çok ama çok geniş.
Okuduğunuz için teşekkürler.
“Şehir halkının, özellikle de politikacıların, tabancalardan gözü korkuyordu. Daha modern silahlarla öldürmeyi tercih ediyorlardı, fakirlik ve çaresizlik gibi.”
Wayne insanların yaptıkları seçimleri düşündü. Hayatlarını koşturarak geçiriyor, simit yiyor, dal kırıyorlardı. Her birisi geleceği değiştiriyordu. O zaman hepsinin bu konuda biraz daha... fazla endişe etmesi gerekmez miydi? Bunu geçmişte yapan birileri hakkında kitaplar yazmak yerine şu anda geleceği nasıl değiştirdiklerinden endişelenmeleri gerekmez miydi? Bazı şeyleri bilemesen bile önceden tahmin edebilecekleri pek çok şey vardı. Gelecekte konuşan aslanların falan olmasını sağlayamayabilirlerdi ama daha üzgün, daha kızgın insanların olmasına neden olabilirlerdi.
Bir fırtınadan sağ salim çıkmış ama az önce ne oldu öyle be diye kafası karışık kalmışım gibi hissediyorum. Sissoylu serisinin 7. kitabını, ikinci çağın ise son kitabını geride bıraktım. Kitap başından itibaren koca bir vedaydı. Sanırım beni sona hazırlayan da bu oldu.
Wayne, bizim endişe etmemiz gereken şey dünya. Bireysel olarak insanlar, eh, kötü olabilir. Ama biz asıl dünyanın onları kötülüğe sevk etmesini dert etmeliyiz.”
Ama gerçek acı, o aslında ne olduğunu fark ettiğin zaman geliyor. Ne yaptığını. Her sabah kalkmak, değersiz olduğunu bilmek. Acı işte o. Diğer şeyler, sizin bana yapabileceğiniz şeyler, onlar eğlencelik.”