Haya sıyrılmış inmiş öyle yüzsüzlük ki heryerde
Ne çirkin yüzleri örtermiş meğer o incecik perde
Beyinler ürperir Ya Rab, Ne korkunç inkılap olmuş
Insanların Ruhunda, insanların kafasında Mehmet akif.
Aslında mehmet akifin bu dizeleri kitabı özetler nitelikte... Yazarın okuduğum ilk kitabı. Harika bir kalemi var. kitap okadar güzeldi ki devam edebilirdi. Ferhat ve baharın kavuşma anlarını daha sonra ferhat ve eski nişanlısına ne olacağını yazıp devam ettirseydi keşke. O yönden yarım kalmış gibi hissettim. hem bi an önce okuyup sonunu merak ettim hemde hiç bitmesin istedim . Okurken kendi değerlerimi inancımı nelere tolerans gösterdiğimi gözden geçirdim. Benim icin bir analiz niteliğindeydi.ferhat ve bahar küçük yasta anne ve babasını kaybeden ve birbirlerinden uzun yıllar boyunca ayri yaşamak zorunda kalan iki kardeş. Ikiside islam dinine düşkün,yaşadığı çağa rağmen inançlarını ayaklar altına sermemiş altın çağ çocuklarından. Ferhat bir yandan yıllardır yüzünü görmediği kardeşi bahara olana hasretiyle yanarken bir yandan da iftiralar ve çeşitli oyunlarla başa çıkmak zorunda. Bu zorlu mücadelede sığındı tek şey inancı, dini... zorlu bir direnişin hikayesi. Belki şirin için dağları delmese de inancı icin bir çok sıkıntıya sabrı ile göğüs germiş bir çocuk....Gün, günahlarını gizlemek için geceyi bekleyenlerin üzerine doğdu)