Selam
Okunmayı bekleyen, bir sürü kitap varken, elim hep Grange ye kayıyor. Tekrar tekrar okuyasım var. Belki, vakit kaybı gibi gözükse de aldığım hazzın tarifi yok elbet. Her defasında, sanki ilk kez okuyormuşum gibi, hissedince içimdeki bu duyguyu, heyecanı keşfedince o kadar da saçma olmadığını düşünmeye başladım.
"Siyah kanla çizilmiş
Öncelikle Grange'dan okuduğum ilk eser, eşimin aşırı ısrarları yüzünden okuma listeme almıştım. Kitap 3 sahne üzerinden gidiyor: marc, revardi ve hatica. Ben hatica ile olan bölümleri açıkçası cok hevesli okumadım fakat gazeteci marc üzerinden gidilen sahneleri okumak yazarın üslubuna anlamak ve sürükleyicilik açısından etkileyici olduğunu söyleyebilirim.
Açıkçası dönüş bölümünden sonra %70 sonunun tahmin etmiştim. Özellikle beni etkileyen bölümler Marc'ın yaşadığı bunalım ve belli etmeden duyduğu tutku, yazar o sahneleri adeta bir dizi izler gibi yaşatiyor.
Grange bilindiği üzere müslüman düşmanı bir yazar kitapta da bunu çokça belli ediyor.
Tavsiye ediyorum; gerilim, polisiye ve çocukken travmatik olaylar yaşayan katillerin gençliğinde kustuğu vahşet konulu kurguları sevenlere..
Siyah KanJean-Christophe Grangé · Doğan Kitap · 012,2bin okunma
Grange'i bilenler okuyanlar onun ne kadar usta bir yazar olduğunu zaten bilir. Uzun zamandır yazarı okumuyordum, yoğunluktan dolayı da biraz geç bitirebildim. Ama kitaba başladığınızda nasıl akıp gittiğini anlayamıyorsunuz. Yazar karakterlerin psikolojik geçmişlerini çok güzel analiz etmiş. Kitapta geçen üç temel karakter, reverdi, Marc, hatica...
