Siyah Kuğu 1
Beyza AksoyEn Eski Siyah Kuğu 1 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Siyah Kuğu 1 sözleri ve alıntılarını, en eski Siyah Kuğu 1 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Anne... Sana anlatacağım o kadar çok şey var ki... Ama yoksun."
Sayfa 45 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Hayaller acır mıydı? Benimkiler acıyordu."
Sayfa 59 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Sen bana hiç gelmedin, ama ben de senden hiç gidemedim. En acısı da ne biliyor musun? Gözümün önünde etimi kemiğimden sıyırdın, yine de vazgeçemedim senden. Ve yine de bilmiyorsun beni. Hiç bilmedin. Belki de hiç bilmeyeceksin."
Epsilon YayıneviKitabı okudu
Herkesin, geçmişte hatırlamak, bir daha bir saniyeliğine bile olsa yaşamamak ve o andaki hislerini bir daha asla hissetmemek istediği anlar vardır.
Sayfa 255 - Epsilon Yayınevi
Gözyaşına karşılık yağmur.
Sayfa 32 - Epsilon Yayınevi
Beyaz dan nefret ediyordum. Siyahın kirli insanları, kötüleri temsil ettiği söylenirdi hep ama bu yalanın daniskasıydı. Siyah, tozpembe gözlüklerini çıkartıp dünyaya yalın gözlerle bakarak gerçekleri görebilenlerin simgesiydi.
Sayfa 46 - Epsilon Yayınevi
Gökyüzü aydınlık diye mi üzülüyorsunuz? Teninizi yakan güneşe gülümseyin. Çünkü karanlığın içindekileri bir kez gördüğünüzde, bir daha asla eskisi gibi olamazsınız.
Sayfa 57 - Epsilon Yayınevi
Gökyüzünün güneşin doğmasına kendini hazırladığı, o günün ilk ışıklarını bize bahşettiği saatler var ya, işte o saatler günün en güzel saatleriydi. İçini karanlık bürümüş bir adamın en zayıf noktasıydı o saatler, zaafıydı belki de. Ya da yaşamaması gereken bir şeyler yaşamış bir kızın kendini boğduğu sigara dumanını dağıtacak kadar masum zamanlardı.
Sayfa 57 - Epsilon Yayınevi
Sevgi değiştirirdi, acı değiştirirdi. Değer verdiğin bir insanın değiştiğini görmek ise, seni baştan yaratırdı.
Sayfa 63 - Epsilon Yayınevi
Sahi.. Denizler, okyanuslar mürekkebim olsa yeter miydi onu yazmaya? Yetmezdi. Gözlerinden başlasam, kirpiklerine gelene kadar tükenirdi bütün kaynaklar.
Sayfa 207 - Epsilon Yayınevi
Bir keresinde uçmak istediğimizi söylediğimizde kopardılar bizim kanatlarımızı. Çocukluğumuzda neşeli çocuk sesleri eşliğinde oyun parklarında değil, ürkütücü rüzgar uğultusu eşliğinde mezarlıklarda oynadık biz. "Bu yaşta ne bu dert ?" dediler, baktılar ama görmediler. "Anlat" dediler, duydular belki ama dinlemediler. Bizim uyuyamadığımız gecelerin sabahları hiç aydın olmadı. Biz öldük, onlar gömdüler.
Sayfa 390 - Epsilon Yayınevi
Bir sörf tahtasının üzerindeydi tüm insanlık. Bir an hiç dalga yok diye hayıflanırken diğer an bir tsunaminin içinde buluyor kendini. En çok istediği şeyin fazlası yok ediyordu kendini.
Sayfa 430 - Epsilon Yayınevi