“Aşk çiçekleniyor ve etrafındaki her şeyi de çiçeklendiriyordu:Aşk,dünyanın tüm çiçeklerinden daha parıltılı,daha hoş kokuluydu.”
Monte Cristo Kontu romanıyla kendisini tanıdığım Alexandre Dumas’ın Siyah Lalesi bana özgürlük,hırs,aşk ve kıskançlık gibi bir çok duyguyu derinden hissettirdi.Sonunu az çok tahmin edebilsem de Rosa ve Cornelis’in serüvenlerine dahil olmak,onlarla aynı duyguları paylaşmak keyif vericiydi.
Kitapta her şey güzel giderken bir umutla,heyecanla hayaline ulaşmaya çalışan Cornelis’in haksız yere mahkum olması sonucunda hayallerine onlardan vazgeçmeden,pes etmeden sevgili Rosa’nın da yardımıyla ulaştığını, bu yolda aşkı bulduğunu ve bir kişinin öfkesinin,kıskançlığının,hırsının nelere sebep olabileceğini okuyoruz.Bir kişinin kıskançlığının, binlerce insanın öfkesinden daha etkileyici daha tehlikeli olabileceğini bir kez daha görüyoruz.Zaman zaman kitap yavaş ve sıkıcı ilerlemesine rağmen merak ederek okumaya devam ettim.Keyifli okumalar dilerim:))
