Sokrates bir yanlış anlamaydı; tüm iyileşme ahlâkı, Hristiyan ahlâkı da bir yanlış anlamaydı… En göz alıcı gün ışığı, ne pahasına olursa olsun akılcılık; aydınlık, soğuk, dikkatli, bilinçli, içgüdüsüz yaşamın, içgüdülere karşı direnen yaşamın kendisi yalnızca bir hastalıktı -ve kesinlikle “erdem”e, “sağlık”lılığa, mutluluğa geri dönmenin bir yolu değildi.
Sayfa 444