Tutkularına esir olan şahıs mevcut bir durumda yapılması doğru olan şeyi artık göremez. O kendisine hakim olmayı ve böylece haklılığını -yani kendisini doğru yönlendirmeyi- yitirir; böylece tutku diyalektiği tarafından sürüklenerek, tutkusunun kendisine doğru olduğu her şey ona doğru görünür.
Sayfa 169 - Aristo'nun Hermenötik İlgisi, Gadamer