7 yıl önce okumuştum ilk defa kitabı. Bu yaz bir şeyler eksik gibi hissederken umay umay'ın tüm kitaplarını tekrar okuma isteği içimde son ses yankılanıyordu bir süredir. Umay'ı okurken zihnimin hengâmesi duruyor, sessiz kıyılarda dans ediyorum. Her sayfayı defalarca kez okudum, umay'a hisdaş olmaya çalıştım ama bir sayfa kalbimde dönüp duruyor hâlâ
"......... bu sessizlik.......; yaşamak isteyen bir yanım var biliyorum ama takılıp kalıyorum. Taaaaa içimde bir başka hayat debeleniyor,,, o da arıyor kendi kalbinin tanrısını... Bu sessizlik..........; ayağa kalkıp düşüyor. Taaaaa içimde...; oysa zarifçe vedalaşacaktım her parçamla."
