İnio ile maalesef bir türlü frekanslarımız tutmuyor ama bu seri kısa olduğu için sonunu getirebildim. Ayrıca mangalarının çizimleri birbiriyle bayağı benzer. Mangalarda bulunan çizimler kendine aitse maalesef karakter tasarımı olarak biraz farklı çalışmasını isterim çünkü başka bir seriyi okumaya başladığımda eski seriyi devam ettiriyormuş gibi bir hissiyat oluşuyor.
Manga yine duygulsal ve psikolojik bir şekilde ele alınmış normal yaşamda olduğu gibi aktarılmış, biraz sıkıcı geldi.
Olay örgüsü ölen birinin ardından gelişen duygular ve ölüden sonra kişinin yaşamında gelişen durumlar üzerine..
Meiko ve sevgilisi Naruo iki genç insan. Bir miktar ölümler ve bir miktar yaşayışlar. Geriye "Solonin" adlı bir müzik parçası kalır.
Filmi de mevcut.
Kafanda oluşturmadığın sürece hiçbir şey ilerlemez. İnsanların niye bu tip şeyler üzerinde stres yaptığını biliyor musun? Çünkü kolay cevapları yok.
Belki de istediğin şey gerçekçi değil ve çok hayalci. Bu yüzden tereddüt ediyorsun. Ama yine de deneyip pişman olmak denemeden pişman olmaktan her zaman daha iyidir.
Gün boyu parmaklıklara yapışmış gibi hissediyorum ve her gün kendimi daha çok tahammül etmeye zoruluyorum, çabalıyorum ve kendimi yönetmeye çalışıyorum.
Hayallerimin peşinden gidebilecek kadar temiz olmadığımın farkına varıyorum.Normal,sıkıcı bir hayatı yaşamanın ne kadar zor olduğunu biliyorum.Ama aklımdaki en büyük endişe "Taneda"yla birlikte yetişkin olmak düşüncesi
“No matter how well two people get along, sometimes even a tiny splinter can turn into a fatal wound...[but] love is a miracle you create yourselves. Don't give up until the very end!”