Sömürgecinin Portresi Sömürgeleştirilenin Portresi
Albert MemmiSömürgecinin Portresi Sömürgeleştirilenin Portresi Sözleri ve Alıntıları
Sömürgecinin Portresi Sömürgeleştirilenin Portresi sözleri ve alıntılarını, Sömürgecinin Portresi Sömürgeleştirilenin Portresi kitap alıntılarını, Sömürgecinin Portresi Sömürgeleştirilenin Portresi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“ Sömürge insanı, sömürgeleştirilen olma ya da olmama arasında seçim yapmakta özgür değildir.”
Sömürgeleştirilenler arasında göreve alınan otorite hizmetlileri, kadrolar, şefler, polisler, sömürgeleştirilenin Siyasal ve toplumsal konumundan kaçmaya çalışan bir sömürge insanı kategorisi oluşturur. Ama bunu yaparken, çıkarlarını kıskançlıkla korumak için kendini sömürgecinin hizmetine sunmayı seçerek, sonunda onun ideolojisini benimsemiş olur, hatta onlar ve kendi karşısında bile bu ideolojiyi benimser.
Tiranlar piramidinin tarihi böyledir: her biri, toplumsal olarak kendisinden daha güçlü bir tiran tarafından ezildiği için, Yaslanacak daha az güçlü birini her zaman bulur ve kendi çapında uygun bir tiran haline gelir. Başının üstünde bir kereste ve birkaç çivi taşıyan bir Arap işçi ile yanyana yürümek sömürgeleştirilmemiş küçük marangoz için ne büyük bir intikam ve ne büyük bir gururdur!Hepsi de sömürge insanından olumsuz açıdan daha iyi olma gibi derin bir hoşluk hisseder en azından: sömürgeciliğin onur sürüklediği alçalmanın girdabına asla tam olarak kapılmazlar.
Küçük Sömürgeci
İnanmak istediğimizin aksine, küçük sömürgeci, aslında bir çok durumda sömürgecilik yanlılarını destekler ve sömürge ayrıcalıklarını inatla savunur. Neden? Benzerleri arasındaki dayanışma mıdır bu? Bir savunma tepkisi, düşman çoğunluğun ortasında yaşayan bir azınlığın endişesinin ifadesi midir? Kısmen. Ama sömürge sürecinin doruğunda, her an müdahale etmeye hazır polis, ordu ve hava güçleri tarafından korunuyorken, sömürgelerdeki Avrupalılar korkuyor değildir; hele böyle bir ittifak açıklamaya yetecek kadar bir korkuları yoktur. Bu bir mistifikasyon mudur? Daha fazlası elbette. O mistifikasyon şuradadır ki, kendi çok sınırlı çıkarlarını korumak için, ötekilerin sınırsız ölçüde önemli çıkarlarını da korumaları gerekir; dolayısıyla o çıkarların kurbanı olur. Ama ister Safdil olsun ister kurban kendi payını da alır.
o ne kadar kolay nefes alırsa, sömürgeleştirilen insan o kadar boğulur.
Sayfa 58 - TelemakKitabı okudu
Sömürge insanı sömürgecinin “öteki-ben’i” değildir hatta pek insan bile denemez. Hızla nesneleşir. Sömürge toplumu bir donma ile karakterize olur: “Sömürge yaşamı donmuştur.”
Sartre
Irkçılık davranışlarının, kurumların ve sömürgeci üretim ve değiş tokuş yöntemlerin içine işlemiştir. Siyasal ve toplumsal kurallar birbirini pekiştirir. Yerli “alt insan” olduğu için İnsan Hakları Bildirgesi ona uygulanmaz; tersinden bakılırsa, hiçbir hakkı olmadığı için, doğanın insanlık dışı güçlerini, ekonominin tunç yasasına korunmasız terk edilmiştir.
Sartre
Bir halkın nasıl öleceğini karar vermekten başka çaresi yoksa; bir halk kendisini ezenlerden sadece umutsuzluk hediye almışsa, kaybedecek neyi olur? Bu halkın bahtsızlığı cesaret haline gelir; sömürgeciliğin onu karşısına çıkardığı sonsuz reddi, sömürgeciliğin mutlak reddine çevirir. Proleteryanın Sırrı, Marx’ın bir zamanlar dediği gibi, burjuva toplumunun yıkımını kendi içinde taşımasıdır.
Sömürgeleştirilenin kurtuluşunun geleceği ile, en azından yakın geleceği ile ilgili kaygıları da vardır. Sömürgecilikdan kurtulmuş bir ulus çoğunlukla kendisini mücadele sınırlarının ötesine taşır ve örneğin dini bir ülke olma isteği duyar ya da bireysel özgürlük konusunda duyarlı davranmaz. Burada da gizli, daha cesur ve daha soylu, bir güdü varsaymaktan başka bir çıkış yolu yoktur. Tüm aklı başında ve sorumluk sahibi savaşçılar asla teokrat değildir, yüreklerinde, derinlerinde özgürlüğü gerçekten sever ve kutsal sayarlar. Gerçek duygularını gizlemelerine yol açan konjonktürdür; sömürge kitleler arasında inanç hala çok güçlüdür, bunu dikkate almaları gerekir. Demokrasi konusundaki belirgin kayıtsızlıklarına gelince, bu da, tüm grupların desteğini ihtiyaç duydukları için, güçlü burjuvazi ve toprak sahibi sınıfları uzaklaştırmaktan korkmaları ile açıklanabilir.