Sosyal Varlık Varlıkbilimine Doğru 1 - Hegel
Georg LukácsSosyal Varlık Varlıkbilimine Doğru 1 - Hegel Sözleri ve Alıntıları
Sosyal Varlık Varlıkbilimine Doğru 1 - Hegel sözleri ve alıntılarını, Sosyal Varlık Varlıkbilimine Doğru 1 - Hegel kitap alıntılarını, Sosyal Varlık Varlıkbilimine Doğru 1 - Hegel en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Heinrich Heine’nin İtiraflar adlı eserinde Hegel’le bir konuşmasını aktarışında olduğu gibi:”Yıldızlı, güzel bir gecede pencerenin önünde duruyorduk; biraz önce karnını doyurmuş, kahvesini içmiş yirmi iki yaşında genç bir adam olan ben coşkuyla yıldızlar hakkında konuşurken onlardan kutsalın evi olarak söz ettim. Ancak usta kendi kendine homurdandı:”Yıldızlar, hm hm! Yıldızlar yalnızca gökyüzünde parlak bir cüzzam hastalığıdır.” “Tanrı aşkına” diye bağırdım “orada ölümden sonra erdemin ödüllendirilebileceği mutlu bir yer yok mudur?” Ancak, Hegel solgun gözleriyle sanki kilitlenmiş gibi bana bakarak keskin bir biçimde “Yani hasta annene baktığın ya da kardeşini zehirlemediğin için bahşiş istiyorsun” dedi.
Sayfa 56
Ansiklopedi' den alıntılamış olduğumuz paragrafta genelleştirilmiş biçimsizlik kavramını reddetmesinde ve bunun anlattığı şeyi "doğru biçimin kusuru" olarak adlandırmasında olduğu gibi. Bu, sosyal varlık varlıkbilimi durumunda tamamen doğrudur ve Hegel kendi örneğini buradan alır; ama bunun nedeni yalnızca biçimin bu örnekte zorunlu doğru ve yanlış alternatiflerine dayalı erekbilimsel bir projeden gelişmiş olmasıdır. Dolayısıyla örneğin, tasarlanmış bir sanatsal ürün Hegel'in kullandığı anlamda "biçimsiz" olabilirken elverişsiz koşullar nedeniyle bodur kalmış bir bitki bu bodur biçimine rağmen asla biçimsiz değildir. Bunların pek çok yerde fazlasıyla önemli olmasına rağmen Hegel'in parça ve bütün ya da iç ve dış tartışmalarında da aynı zayıflık saptanabilir. Bunun doğrudan nedeni Hegel'in emeğe dahil olan erekbilimi doğru bir biçimde birincil olarak kabul ederken bunu erekbilimin özünün ve onun sosyal varlık varlıkbilimindeki özel öneminin --düşünce belirlenimleri olarak "önerilmiş" erekbilim ve kendiliğinden etkin nedensellik-belirsizleşmesine yol açan oldukça genel bir ilkeye (doğa felsefesinde düzenekçilik ve kimyacılığın "doğruluğu" olarak erekbilim) genişletmesidir.
Sayfa 117 - Payel Yayınları
Kuşkusuz Hegel büyük felsefeciler arasındaki ilk bilinçli diyalektikçi değildi. Ama Herakleitos’tan bu yana çelişkinin, Schelling’in entelektüel kavramında bile olduğu gibi, şu ya da bu biçimde aşılması gereken bir şey değil de nihai varlıkbilimsel ilkeyi oluşturduğu ilk felsefeciydi. Bu nedenle felsefenin temeli açısından çelişkili bir yapı içeren Hegel düşüncesinin temelleri, gerçeklikle birleştiğinde aklın gerçekleşmesi olarak kendini gösterir.
Sayfa 26