Sosyolojinin Öncüleri: Montesquieu ve Rousseau
Emile DurkheimSözler ve Alıntılar
Yönetim biçimi sorunu ikincil bir sorundur; halkın nasıl yönetileceğini belirlemesi için ilk olarak halkın var olması gerekmektedir. “Öyleyse bir halkın kendisine kral seçme işlemini incelemeden önce, bir halkın halk olması işlemini incelemek gerekir.” İşte bu, “toplumun gerçek temelidir.”
Sayfa 124Kitabı okudu
“Gerçekten özgür olan insan yalnızca yapabileceğini ister ve hoşuna gideni yapar.”
Sayfa 113Kitabı okudu
Herkes kendisine yeterlidir. O halde dışsal koşulların ihtiyaçları arttırmış olması ve sonuç olarak insan doğasını değiştirmiş olması gerekmektedir.
Sayfa 106Kitabı okudu
Ve zihin, düşünce sistemini ciddi değişikliğe uğratmayı kabullenmeden önce her türlü kurnazlık ve kaçamağa başvurur.
Sayfa 110Kitabı okudu
“Bir kimse kendini başkalarının efendisi sansa da böyle sanması onlardan daha da köle olmasına engel değildir.”
Sayfa 111Kitabı okudu
İşte, Montesquieu’nün cumhuriyetinin temeli olarak saydığı erdem budur. Esasen ona etik erdem değil, siyasal erdem adını verir. Siyasal erdem yurt aşkına dayanmaktadır ve onun aracılığıyla devletin çıkarlarının karşısında kendimizden ve çıkarlarımızdan vazgeçeriz.
Sayfa 44Kitabı okudu
Rousseau, Hobbes'un teorisini reddeder; her ne kadar Hobbes'un dehasından övgüyle söz etse de teorisini sıklıkla eleştirir. Savaş durumu hipotezi¹ iki nedenle ona kabul edilemez gelmektedir: 1) Savaşın ortaya çıkış sebebi bile - yani giderilmemiş ihtiyaçlar - mevcut değildir. İnsan kendisine lazım olan şeylere sahipse, neden başkalarına saldırsın? Hobbes kendi sistemine ancak medeni insanın karmaşık hassasiyetini doğa insanına atfederek ulaşmıştı; 2) Hobbes haksız yere ilkel insanın tüm acıma duygusunu yok saymıştır. Böyle bir erdem her türlü düşünceden önce geldiğinden doğa durumunda olmadığını söylemeye hakkımız yoktur.
Sayfa 95 - Dedalus Kitap - 1. BaskıKitabı okudu