Sovyet Sonrası Karmaşa Sözleri ve Alıntıları
Sovyet Sonrası Karmaşa sözleri ve alıntılarını, Sovyet Sonrası Karmaşa kitap alıntılarını, Sovyet Sonrası Karmaşa en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kazak bir öğretmen şöyle demişti: "Dinlenme hakkım yok. Tatilim var, ama maaşım ancak kendime ve eşime Iccykkul'a gidecek bilet almaya yetiyorken dinlenmek benim neyime."
1970'lerden beri tüm dünyaya dayatılmakta olan reformların asıl amacı küresel bir ucuz emek ekonomisi yaratmaktı. Devlet mallarının özelleştirilmesi, sıkı bütçe politikaları, fabrikaların kapatılması ve işçilerin çıkarılması, sosyal hizmetlerin kısılması, fiyatların serbestleştirilmesi ve yabancı mallar üzerindeki gümrük vergilerinin kaldırılması bu reformların temel uygulamalarıydı.
Mira şöyle demekteydi, "Geleceğim yok, patron istediği an beni kovabilir, hasta olsam kimse benimle ya da oğlumla ilgilenmez. Sigortam yok." Sendika üyesi olup olmadığını sorduğumda, kapitalistlerin (kendi sözleri) sendika sevmediğini, Sovyet dönemindeki sendikaların artık bulunmadığını söyledi.
Kazak bir kadın yabancılara ve hükümete şöyle çalmaktaydı: "Faturalar zamanında ödenmezse Belçikalıların gazı kesecekleri söyleniyor. Maaş ödemeleri aylarca geciktirilirken insanlar faturaları zamanında nasıl
ödesinler?" Sonra eklemişti: "Önderlerimiz işletmelerimizi yabancılara rüşvet karşılığı satıyorlar. Almatı Tütün'ü Amerikalılara, Karagandy Çelik'i İngilizlere sattılar, şimdi de gazı Belçikalılara satıyorlar. Bu utanç verici."
Kagarlitsky' nin (1988) gözlemlerine göre, perestroika ve glasnostan birbirlerine karşıt iki beklenti söz konusudur. işçiler ve köktenci gruplar sosyalist demokrasi; seçkinler ise kapitalist dönüşüm beklentisi
içine girerler.
Sovyet zamanı bolluğun, sosyal güvencenin, güvenin, ahlakın, cömertliğin, istikrarın, öngörülebilir bir yaşamın ve toplumsal barışın olduğu bir dönem ; idealize edilen bu geçmişe duyulan büyük özlem her fırsatta dile getiriliyor.
Hükümet 1995 yılında bütçe açığını kapatmak için bankalardan aldığı krediyi geri ödeyemeyince, bu bankalar enerji sektöründekiler de dahil devletin en iyi işletmelerine el koydular. Bu olay Rus ekonomisinin finans/endüstri "oligarşi"sinin kıskacına girmesine neden oldu. Oligarşinin temsilcilerinden biri olan Berezovski'ye göre l 996'da Rus ekonomisinin yarısı yedi oligarşik grubun elinde bulunuyordu.
Genç ve güzel kadınlara metres ve eş olarak sahip olmak Sovyet sonrası erkekliğin temel simgesi.
Tarafsız bir ülke olan Yugoslavya birinci, ikinci ve üçüncü dünya ülkeleriyle ekonomik ve politik ilişkiler kurdu. Batı'nın ve Sovyet blokunun ekonomik örgütlerinden dışlanmış olsa da, bu iki kamp arasında bir denge gözeterek
her ikisiyle de ticaret ilişkilerini geliştirdi, Batılı ülkelerden kredi sağladı. Yurttaşların kişisel hakları ve refahı geniş kapsamlı uygulamalarla güvence altına alınmıştı.
Kendi kapısını çift kapılı hale getirmiş olan ev sahibim bir keresinde şöyle bir yorumda bulundu "Sovyet zamanında kapılarımızı neredeyse hep açık bırakırdık, ama bugün kapı çalındığında geleni tanımadığımızda kapımızı bile açmıyoruz", bana, "Asla kapını yabancılara açma", diye de öğüt verdi.
Kazaklar kabilelerinden omuzlarına bir koyun atıp kente gelirler. Üniversitede görevli bir Kazaka bunu rüşvet olarak verir, kendilerine bir yer ayarlarlar. Diploma alana kadar birkaç koyun daha verilir. Mezun olunca oğlanın babası, başka bir Kazaka birkaç koyun daha verir, oğluna iş bulur. Ama çocuk işi altından kalkamaz, çünkü bir şey öğrenmemiştir. Tek yaptığı orada oturup rüşvet yemektir.
Sovyet sonrası değişimin en belirgin özelliği bir yanda servetin, öte yanda yoksulluğun birikmiş olmasıydı.
Yaşamın her alanına yayılmış bir boşluk duygusu var. Şimdiki zaman, yalnızca geçmişten koparılmış değil, insanların önlerindeki zaman da tamamen ortadan kalkmış, sanki gelecek yok olmuş gibi.
...özelleştirmeyle birlikte kiralar, elektrik, gaz ve telefon fiyatları artmıştı. Sovyet döneminde bu maliyetler resmi aile gelirinin yüzde beş veya onu kadarken, Eylül l996'da ücretlerin yarısı bu harcamalara ayrılmaktaydı.
Sovyet zamanında, liseyi bitirdikten sonra üniversiteye gitmek istersen giderdin. Meslek sahibi olmak istiyorsan meslek okuluna ya da teknik okula gider, bir iki yıl içinde mesleği öğrenirdin. Öğrenimini tamamladığında da kolayca iş bulurdun. Ama bugün yalnızca zengin aile çocukları üniversiteye girebiliyor. Çocuğunu rüşvet vererek bir okula göndersen bile faydası yok. Çünkü iş yok, fabrikalar kapanıyor.