Yenə də mənə elə gəlir ki,hamı məni çoxdan unudaraq yuxuya getmişdir.Həyacanla - ağır, ümidsiz bir həyacanla qalxıb otururam. Uzaqlarda uzaq ulduzlar kimi seçilən o işıqlar sönmüşdür.Hamı yaymışdır,hamı məni çoxdan unudub yatmışdır.
Mən tək qalanda üzüqoyulu balışa yıxılıb gözlərimi yumdum.Fiziki işə uşaqlıqdan adət etdiyim üçün hələm - hələm yorulmazdım. Lakin indi yorğun idim.Ürəyim yorğun idi.Mən əbədi olaraq beləcə,heç nə durub-düşünmədən qalmaq istərdim.