Rusların Alman saldırısının asıl ağır yükünü çektiğini ve Doğu Cephesi'nin batıdaki diğer cephelerin hepsine nazaran çok daha kesin biçimde Wehrmacht'ı öldürücü kan kaybına uğrattığını artık herkes biliyordu.
Jukov ve Vasilevski 13 Kasım'da ona brifing vermek üzere Moskova'ya uçakla döndü. "Memnun olduğunu halinden anladık" diye yazacaktı sonradan Jukov. "Çünkü poposunu acele etmeden çekiyor, bıyığını sıvazlıyor ve sözümüzü kesmeden bizi dinliyordu".
Nazi propagandasının askerler arasında uyandırdığı en büyük korku tutsak edilmekti. “Korkuyorduk, evet baskın saldırımızdan sonra hiç kuşkusuz öç almaya susamış Rusların eline düşmekten korkuyorduk" diye itiraf edecekti Kageneck.