“Kendi kitapları vardı.Bakışlardan uzak,ama onu gururlandıran kitapları.Çünki varoluşunun tek semeresi onlardı.Hiç çocuğu olmayacak biri olarak onun biricik oğullarıydılar bir anlamda...”
Eşi ile uyku hapı içip intihar eden Stefan Zweig’ın intihar mektubu;
"Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyiniz."