Stoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı
Kemal KaradayıStoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı Gönderileri
Stoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı kitaplarını, Stoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı sözleri ve alıntılarını, Stoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı yazarlarını, Stoa Felsefesi - Filozoflarla Beş Çayı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Marcus Aurelius, "Kişinin hayatı düşlerinin rengine boyanmıştır." der. İmgelerimiz ne renkse hayatımız da o renktir. Hiçbir düşümüz yoksa veya düşümüz bir nesne ile kısıtlanmış ise yaşam alanımız da o kadar olacaktır. Hayallerimiz ele geçirildi, tüketim toplumu hayal dünyamızı işgal etti. Tüketerek mutlu olacağımıza dair bir fikre kapılmış durumdayız.
En güçlü liderin bile mükemmel olmadığını hatırlatır şu sözlerle: "Her eyleminde doğruluk ilkelerine göre davranmayı başaramazsan canını sıkma, gönül gücünü yitirme, öfkelenme; yanıldıysan baştan başla..."
Hepimiz için günlük tavsiyeler içerir. Başına gelenleri çözmek için önce onları kabullenmen gerekir ve bu senin iradendedir, diğer insanlara nasıl davranacağın, bu senin kararındır ve hangi fikirleri zihin dünyana kabul edip etmeyeceğin, bu senin seçimindir.
Marcus Aurelius diyor ki: "Diğer insanların neyi benimsediği, neyi benimsemediği; ne yaptığı veya ne yapmadığı ile gereğinden fazla ilgilenirsen, kendi yönetici ilkenden, kendi doğandan, kendi akılsal yanından uzak kalırsın." Onun için bil ki; herkes ne yapıyorsa kendi iyi ve kötü algısının sonucu olarak yapıyor.
"Başına ne zaman bir şey gelse her zaman kendine dönmeyi hatırla ve onun üstesinden gelmeni sağlayacak gücü araştır." der Epiktetos.
Seneca'nın dediği gibi: "En çok korkulacak şey korkunun kendisidir." İnsanı asıl felakete sürükleyen korkunun kendisi olur.
"Yürürken bir çiviye basmamaya, ayağının burkulmamasına özendiğin gibi, seni yöneten aklın da çarpıklaşmamasına özen."
Sözlerine şu şekilde devam eder: "Hayallerini gözden geçir." Yani karşına her gün çıkan hayal görüntüleri karşısında sor: "Sen bir hayalsin ve bana ait misin?
Epiktetos için mutluluk sadeliktir. Gösterişlerle bezenmiş bir mutluluk, diğerlerine kendi neşe ve keyfini imrendirerek gösterme dürtüsü, aslında kişinin kendisini mutlu olduğuna ikna etmeye çalıştığı bir andır. Diğerlerinin ne kadar iyi yaşadığına özenirken yaşamını sürdüren insanlara da şunları söyler: "Bir kimsenin şan ve şeref içinde olduğunu, büyük bir yere yükseldiğini ya da ölçüsüz bolluk içinde olduğunu görerek, hayalinin etkisi altında kalıp onu bunlardan dolayı mutlu saymaya kalkma. Çünkü gerçek özü elimizde olan şeylerde ne açgözlülüğe ne imrenmeye ne de kıskanmaya yer kalmaz ve sen de general, senatör, konsül olmak istemez, belki yalnız özgür olmak istersin."
