Suç ve Ceza
Fyodor DostoyevskiSuç ve Ceza Gönderileri
Suç ve Ceza kitaplarını, Suç ve Ceza sözleri ve alıntılarını, Suç ve Ceza yazarlarını, Suç ve Ceza yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yapmacıktan, yalandan hiç hoşlanmam gerçeği olduğu gibi söylemeniz daha iyi...
Beni çevreleyen her şeyde, sanki bu dünyada değilmiş gibi bir hâl var...
Yalan her zaman hoş görülebilir (!)... Yalan sevimli bir şeydir, (!?) çünkü insnaı gerçeğe ulaştırır. Burada insanın canını sıkan şey, yalnız yalan söylemeleri değil, ama kendi yalanlarına kendilerinin de inanmalarıdır...
Onu itip kalkmakla değil ama , tam tersine, okşayarak yola getirmek gerekir, insanlar hele çocuk olurlarsa, sertlikle yola gelmezler... Çocuklara iki kat dikkat etmeli...
Unutulmaması gereken bir şeyi unuttuğunu her dakika hatırlıyor, hatırladıkça da üzülüyor, acı çekiyor, inliyor, öfkesinden köpürüyor ya da dayanılmaz bir korkuya kapılıyordu...
Sayfa 154Kitabı okudu
Durmadan olsun yürüyordu. Ne biçim olursa olsun açılmak, kendini toparlamak için, içinde derin bir istek vardı. Ama, ne yapmak, hangi çareye başvurmak gerektiğini bilmiyordu. Her dakika gittikçe artmakta olan, önüne geçilmez yeni bir duyguya kendini kaptırmaktaydı. Bu duygu her rastladığına, çevresindeki her şeye karşı kendisinde uyanan bir çeşit fiziksel tiksinmeydi, inatçı, yabani, kinle dolu bir tiksinme...
Sayfa 145Kitabı okudu
Yalnızlığın ve dünyadan elini eteğini çekmenin acılarla yüklü ve bitmez, tükenmez, karanlık duyguları birdenbire bilinçli olarak ruhunu etkilemişti...
Sayfa 136Kitabı okudu
"Bazen hayat bizi öyle kişilerle karşılaştırır ki, hiç tanımadığımız insanlar ilk görüşte dikkatimizi çeker. Kanımız kaynar, birşeyler mıknatıs gibi bizi çeker onlara. "
Sayfa 17Kitabı okuyacak
"Acaba insanlar en çok neden korkarlar?...
Herhalde her şeyden çok yeni bir adım atmaktan, kendi söyleyecekleri yeni bir sözden korksalar gerek... "
Sayfa 6Kitabı okuyacak
"Her şey insanın elindedir. "
Sayfa 6Kitabı okuyacak
Suçu doğuran hastalık mıdır, yoksa, özel niteliğine göre, suç mu her zaman hastalığa benzer bir şey doğurur?
Ya da büsbütün yaşamaktan vazgeçmeli, kesin olarak, olduğu gibi kadere boyun eğmeli, her türlü çalışma, yaşama ve sevme haklarından vazgeçerek içimde bulunan bütün tutkuları boğmalıyım...
İnsan denilen şu aşağılık yaratık neye alışmıyor ki...
Her insanın , hiç olmazsa gidebileceği bir yeri olması gerekmez mi? Çünkü öyle zaman oluyor ki, mutlaka hiç değilse, bir yere gitmek gerekiyor...
Bazen hayat bizi öyle kişilerle karşılaştırır ki, hiç tanımadığımız insanlar ilk görüşte dikkatimizi çeker. Kanımız kaynar, bir şeyler mıknatıs gibi bizi çeker onlara...