Osmanlı'nın Avrupa topraklarının her yerinde olduğu gibi Kavala ve çevresinde de erkek ve kızlar, çocukluk günlerinde veya gençliklerinde "Allah için", "ahiret için" kardeş tutarlardı. Kardeşten ileri bilinen bu dostlara erkekler ahretlik manasında "aretlik", kızlar da "ahret" anlamında "aret" derlerdi. Ahret kardeşlerinin ana babalarına da "aret ana", "aret baba" diye hitap ederlerdi.