Tanyeri - Zifir
Merve ÖzcanSözler ve Alıntılar
Yanıyordum. Içimdeki savaş alanında, küllerin üzerini örttüğü cesetlerin arasında, rüzgâr değmeyen bir kuytuda alev alev yanıyordum.
Sayfa 335Kitabı okudu
Ateşe yürümüyordum, ateşle koşuyordum. Hayatta kaldığımı kanıtlarcasına koşuyordum,
alevler içindeydim ve canım yanıyordu, koştuğum yolları küle çeviriyordum.
Sayfa 151Kitabı okudu
“Zifiri karanlık çöktüyse ay çekilmiş, yerini güneşe bırakmıştır.”
Sayfa 109Kitabı okudu
"Sorularımız vardı, cevaplar için savaşıyorduk ama bazen fark edemediğimiz bir şey vardı ki bir soruya sahip olmak bir cevaba da sahip olacağımız anlamına gelmiyordu. Bazı cevaplar bizde değildi ve biz bunun için kendimizi yıpratmamalıydık."
Fakat düşünceler bastırıldıkça güçlenirdi.
Sayfa 285Kitabı okudu
Akıllanma sen aynen
"Eğer biraz daha canımı yakmak istersen, beni bir kez daha vurman için sana bir ok uzatabilirim."
Sayfa 296Kitabı okudu
gün içinde ya da gün ışığında, ne olursa olsun Arsıl'ın yanımda olmasını istediğimi kabul ettim. Yokluğunun tasviri güç ve korkunç bir karanlık, bu karanlığı telaffuz edecek cesaretten yoksundum.
Ben güneştim fakat aydınlatan Arsıl'dı.
Sayfa 290Kitabı okudu