Tanyeri - Zifir
Merve ÖzcanTanyeri - Zifir Sözleri ve Alıntıları
Tanyeri - Zifir sözleri ve alıntılarını, Tanyeri - Zifir kitap alıntılarını, Tanyeri - Zifir en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yanıyordum. Içimdeki savaş alanında, küllerin üzerini örttüğü cesetlerin arasında, rüzgâr değmeyen bir kuytuda alev alev yanıyordum.
Sayfa 335Kitabı okudu
Ateşe yürümüyordum, ateşle koşuyordum. Hayatta kaldığımı kanıtlarcasına koşuyordum,
alevler içindeydim ve canım yanıyordu, koştuğum yolları küle çeviriyordum.
Sayfa 151Kitabı okudu
“Zifiri karanlık çöktüyse ay çekilmiş, yerini güneşe bırakmıştır.”
Sayfa 109Kitabı okudu
"Sorularımız vardı, cevaplar için savaşıyorduk ama bazen fark edemediğimiz bir şey vardı ki bir soruya sahip olmak bir cevaba da sahip olacağımız anlamına gelmiyordu. Bazı cevaplar bizde değildi ve biz bunun için kendimizi yıpratmamalıydık."
Fakat düşünceler bastırıldıkça güçlenirdi.
Sayfa 285Kitabı okudu
Akıllanma sen aynen
"Eğer biraz daha canımı yakmak istersen, beni bir kez daha vurman için sana bir ok uzatabilirim."
Sayfa 296Kitabı okudu
gün içinde ya da gün ışığında, ne olursa olsun Arsıl'ın yanımda olmasını istediğimi kabul ettim. Yokluğunun tasviri güç ve korkunç bir karanlık, bu karanlığı telaffuz edecek cesaretten yoksundum.
Ben güneştim fakat aydınlatan Arsıl'dı.
Sayfa 290Kitabı okudu
"Son zamanlarda bu kadar içten güldüğünü görmemiştim." Dudaklarımın kıvrıldığı noktaya zarifçe dokunup geçti. "Daha sık sinirlerini bozmalıyım demek ki..."
Sayfa 379Kitabı okudu
Umut, kazanması kolay ama ayakta tutması güç bir histir.
Sayfa 183Kitabı okudu
Gülümsedin;
Sonra ben her şey duruldu mu yoksa daha mı karıştı anlayamadım.
Umut, kazanması kolay ama ayakta tutması güç bir histir.
Oysa ben kendime bile faydamın dokunmadığı bir karanlıktan ibaretim. Belki bir gün bunu da hatırlamam ve bir hayal kırıklığı olduğumu unuturum."
Sayfa 353Kitabı okudu
Ben bir bozuk saate dönmüştüm artık; yerdeydim, doğruyu gösterdiğim zaman bile kimse dönüp saate bakmıyordu.
Sayfa 127Kitabı okudu
İnsanın ruhundaki kayıp önce gözlerdeki ışığı söndürüp karanlıkta bırakır,sonra o ışığın yerine bir ateş yakardı.O ateş gözlerinden ruhuna sirayet ettikçe güçlenir, insanı tükenir ve ruhu dumanıyla zehirlerdi.
Sayfa 91Kitabı okudu
“Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum…Ve sonra kendi kanatlarını parçalayışını.”
Sayfa 185Kitabı okudu