Tao, uygarlık tarihinin en eski, en ilginç düşünce akımlarından biridir. Çin’de, felsefi ve dini iki akım için kullanılan ortak addır. Çin insanının düşünsel özgürlüğünü vurgular. Zira tao, ''bir yoldur, ancak yoldan daha çok bir yol''dur. Tao’nun belli bir yeri, saptanmış bir durağı, törenler düzenlenen bir konağı yoktur; o evrenle bütünleşmiştir, evrenin anlamıdır. Tao, olgunlaşmanın, kendini bulmanın, bütünleşmenin, yetkinleşmenin, aydınlanmanın, arınmanın simgesidir. Bu simgeyi anlamak, insani gereçlere başvurmadan bilmek demektir.
Çin’de doğan ve çocukluğunun büyük bir bölümünü burada geçiren, karşılaştırmalı din ve sembolizm uzmanı J. C. Cooper Tao gibi, özellikle de Batılılar tarafından anlaşılması zor bir kavramı, bir akımı, ekolü, mümkün olduğunca anlaşılır kılıyor. Türlü çarpıtma ve abartmalardan uzak durup, ruhunu, geçirdiği süreçleri, bir Doğulu gibi aktarıyor. Bu nedenle olsa gerek, Taoculuk nedir?’in yeri, onca çalışma ve anlama girişimlerine rağmen, hala doldurulamıyor.
''Tao, hiçbir şey yaratmaz, ama her şey onun aracılıpıyla var olur.''
Lao-Tzu
