Sözler ve Alıntılar
Psikolojik
Fakat nasıl ki Raffaello ve Michelangelo fırçalarıyla ve renkleriyle doğmadılarsa, bizler de fikirlerle doğmadık.
Sayfa 3
Doğru herkes için değil, sadece güçlü olan içindir.
Martin Heidegger
Sayfa 52 - Ayrıntı yayınları
Hayvanlar iletişim kurarlar, ancak sözcük düzeyinde değil işaret düzeyinde. Sözcük ortaya çıktığında, insan varoluşu ile salt dolayımsızlık arasındaki trajik boşluk da ortaya çıkar. “Trajik” sözcüğünü kötümserlik ifade etmek için değil, bütünleşme arzusu ile farklılaşmanın gerçekliği arasındaki giderilemez gerilimi belirtmek için kullandım. Bu ayrım olağanüstü bir şeydir de ve yaşamı ilginç ve yaratıcı kılar; çünkü bu ayrı boşluk içinde biz dünyayı dönüşüme uğratırız. Ama ister olağanüstü olsun ister trajik, ayrım sürmektedir. Bu, Ötekiliğin sadece öteki varlıklara ait olmadığını gösterir: O, bizim varlık biçimimize kazınmıştır; o, insan olma biçimimizdir. Bu ise bilincin, özbilincin ve hatta dilin kendisinin, Ötekiliğin tezahürleri olduğu anlamına gelir.
Sayfa 74 - Ayrıntı yayınları
Egosal rasyonalizasyonun ölü evi ve üretimin mantığı bütünün üzerine çökmüştür. Geriye ruhun, vahşi hayatın sınırlarına bir odyssey yolculuğu sürdürmesini sağlayacak üç olasılık kalıyor. Bunlardan biri deliliktir,Ego'nun içten yıkımı;diğeri devrimdir,Ego'nun dünya sisteminin dıştan yıkımı;ve üçüncüsü sanattır,ruhun yansıtılışı ile gerçekliğin imgesel olarak yeniden yapılandırılışı.
Sayfa 267 - Ayrıntı Yayınları
Arzu, varlığın zemini ile birleşmek ve insanlıkla doğa arasındaki ayrımın kalkmasını ister. Gururlu Ego, kendini varlığın zemini yaparak bu problemin bir "sözde çözümünü" gerçekleştirir. Ego hem benliğin nesnesi hem de nesne olarak benlik olur. Ancak arzu aynı zamanda, Öteki'nin arzusu içindir. Narsizmde Ego arzusu arzulanan o Öteki olur. Benlik Ego'yu ideal bir varlık formu olarak sever, daha sonra kendini Ego ile özdeşleştirip Ego gibi Egosal ve gururlu olur. Dolayısıyla arzu benliğin sınırları içinde tutulur ve ayrılma ile farklılaşma yadsınır. Bu yadsımanın bedeli bütünsel varlıklar olarak gerçek ötekilerin dışlanmalarıdır ve ötekilerin görüşlerinin kabul edilmesi yokoluş olur. Burada yokolma nefret edilen, itilen ve varlık düzeyinden aşağı indirilen Öteki ile yeniden birleşme anlamına geldiği için yaşanan deneyim felaket doğurur. Gerçekten de kuşku yokluğa eşittir ve ölümle denk görülür. Bu bize bazı görüşlerin kararlılığını ve insanların fikirlerini niçin zor değiştirdiğini anlamada yardımcı olabilir. Söz konusu olan görüşler değil, kişinin varlığıdır aslında. Yokluğun dehşetine karşı bir savunma olarak güç kazanan Ego kendi yoluna gider; özellikle de birlikte gidecek başka Egolar bulursa. Kendi yalnızlığının baskısı kesinliğin topluca kabul edilmesi ve kötü Öteki'nin topluca reddedilmesi ile biraz olsun rahatlatılır. Dışlanan gerçek ötekiler ise aşağı ırklar olurlar.
Sayfa 172 - Ayrıntı Yayınları
Kabile insanı ile modern insan arasındaki başlıca ayrım, birincisinin devlet aygıtı veya sınıf ayrımları ile bozulan insan ilişkilerinin bulunmadığı bir toplumda yaşamasıdır.
Sayfa 50
Varlığa uzanan benlik sadece kendisini bir kez daha bulmuş olur.
Tinsel gurur benliğin kabarmasıdır; tinselliğin gerçek hareketi benliği aşmak olmasına rağmen, tinsel olmaktan gurur duymaktadır.
Sayfa 168 - Ayrıntı yayınları