O, yıllardır bir arada olduğum ama kendimi aralarında daima fazlalık gibi hissettiğim arkadaşlarımın yokluğu gibi acıtmaz yahut ailemden ayrılışıma benzemez onu kaybetmek…
Hayatıma gelir ve sonra giderse gerisini toparlayamam. Bunu ben bile yapamam. Her şeyi birkaç kahkahayla gizleyen ben bile. Ona alışırsam kendimi bundan kurtaramam.
"Neyim var bilmiyorum ama her zaman yaptığım gibi beni kırmalarını görmezden gelmekte zorlanıyorum. Belki de sorun olmadığını söyleme yalanına o kadar alışmıştım ki öylece ağzımdan çıktığında buna inanacağımı düşünüyordum."
Çölün ortasında suya kavuşmak belki , belki uçurumun kenarında uzanan dost eli... Bu hislerin nitelenmeye ihtiyacı yok. Ki bu hisleri nitelemekten ziyade yaşamalı insan.
"Her acı geçer, her acıyı hafifletecek bir şey muhakkak vardır, bunu biliyorum. Sadece bazı acıları atlatması daha uzun sürer. Bazı kararları uygulaması daha zordur. Bazı insanları aklınızdan çıkartmak daha isteksizce gerçekleşir."