Tatar İmparatorluğu Gönderileri
Tatar İmparatorluğu kitaplarını, Tatar İmparatorluğu sözleri ve alıntılarını, Tatar İmparatorluğu yazarlarını, Tatar İmparatorluğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Rusların ilhak etmiş olduğu Kazan Hanlığı’ndan gelen imamlar, öğretmenler, talebeler, şeyhler ve tacirler, 1860’lardan 1910’lara dek, o zamana dek yaşamakta oldukları bölgeyi terk ederek Urallar, Batı Sibirya, Kazak stepleri ve Rus-Çin sınırındaki yeni kasabalarda, kalelerde, ticari merkezlerde ve köylerde yerleşmişlerdi. Bu insanlar, tercüman, haberci, arabulucu, kültür uzmanı ve iş adamı sıfatlarıyla Rusya’nın kolonyal yayılmacılığının öncü kolları olarak hizmet verdiler.
Emperyal hükümet, Rus-olmayan toplulukların yaşama şartlarını dikte etmiş ve emperyal kanunlar ile kurumlar da Rus olmayan tebaa cemiyetlerin kolektif kimliklerini şekillendirmiştir.
Rus hükümdarlarının, uyruklarına istediklerini yaptırabilme kabiliyeti 1700’lerin başından itibaren büyük ölçüde güç kazanmış ama kötü yollar, uzak mesafeler, ziyadesiyle kötü bir iklim ve kendi menfaatlerini gözeten mahallî elitler, merkezin kendi otoritesini empoze etme çabalarını baltalamayı sürdürmüştür.
Kazan Tatar fıkıh âlimleri, 19.yüzyılın başlarında, birbirleriyle kılıçtan ziyade kelimelerle çarpışıyorlardı. Ellerindeki silahlar ise -babaları ile büyükbabalarının 1700’lerde aralarındaki arazi ihtilaflarını halletmek için kullanmış olduğu oklar, kılıçlar ve ateşli silahlar yerine- hukuki ve dinî tefsirler, Aristo mantığı, astronomi ve geometri idi.
Ekim ayında, güçlerini Abılay ile birleştiren bir grup Başkurt, Ufa ve Menzelinsk havalisindeki yerleşim merkezlerine saldırır. Aleksey Mihailoviç, Kazan ve Perm’deki hükümet görevlilerine çağrıda bulunur ve yeni Hıristiyan olmuş uyruklar, Müslüman Tatarlar, mirzalar (soylular) ve Çuvaşlardan oluşan bir ordu toplayarak bu “hainlerin” Kama nehrini geçip
de Kazan’ı tehdit etmeden önce durdurulup dağıtılmasını ister.
İlk olarak, Rus İmparatorluğu’nun kuruluşunun, bir etnik Rus projesi olmadığını belirtmektedir.
Rusya Federasyonu’nun mevcut hükümeti, Rusya’nın kimliğindeki Rusça konuşan Slav ve Hıristiyan Ortodoks unsurları ön plana çıkarsa dahi, ne Rus İmparatorluğu’nun ne de Sovyetler Birliği’nin hiçbir zaman “safkan” bir Rus devleti olmadığını hatırlamakta fayda vardır.
Rus İmparatorluğu ile Tatar milletinin inşasının karşılıklı münhasır süreçler olmadığı bilinmelidir. Çağdaş İdil-Tatar milleti, İdil-Ural Müslüman âlimlerinin Rus devletiyle münasebetleri neticesi doğmuş ve Rus İmparatorluğu’nun genişlemesi de Tatar din âlimleri de dâhil olmak üzere, çok sayıda Rus olmayan şahsın faaliyetleri sayesinde gerçekleşmiştir. Rus olmayanlar, imparatorluğun gücünün zirvesinde olduğu dönemlerde bile, hem ülke ekonomisinde hem de devlet hizmetinde önemli roller üstlenmiş ve de emperyal kimlik, ifade hürriyeti, matbuat, din ve Rus devletinin geleceği konularındaki tartışmalara katılmışlardır.
