İbn Bacce tam adı Ebû Bekr Muhammed bin Yahya bin es-Saig olan Endülüs'lü, Arap filozof ve bilim insanı. Batıda Avempace olarak da anılır.
Ülkesinde Aristotelesçi ve Yeni-Platoncu Arap felsefe geleneğinin bilinen ilk temsilcisidir. Anayurdu Sarakusta’nın, Aragon ve Navarra kralı I. Alfonso tarafından ele geçirilmesi (1118) üzerine İşbiliye’ye (Sevilla), oradan da Gırnata’ya (Granada) geçti. Daha sonra gittiği Fas sarayında büyük itibar gördü, saray hekimliği ve vezirlik yaptı. Nüfuzunu kıskanan Faslı hekimlerce zehirlenerek öldürüldüğü söylenir. Döneminin en büyük hekimi sayılan İbn Bâcce ayrıca botanik, astronomi, edebiyat ve müzikle de ilgilendi. Astronomi alanında Ptolemaios’un yerleşik görüşlerini eleştirerek karşıt bir kuram geliştirmeye çalıştı. Farabi gibi, kendine özgü bir müzik kuramı oluşturdu. Ama günümüze ulaşan 30’u aşkın yapıtından çoğunu tamamlayamadı, bazılarını da çok karmaşık ve anlaşılması güç bir dille kaleme aldı. İbn Tufeyl’in Hayy bin Yakzan adlı yapıtında öne sürdüğüne göre, İbn Bâcce’nin dünyevi ilgilerinin ağır basması ve makam düşkünlüğü yapıtlarını olgunlaştırmasına engel oldu.