TEK YOL (AZIZ NESIN):romanin giriş bölümünden, Tek yol kalmıştı: Sahtecilik...- Başka hiçbir umarım yoktu, sahtecilik yapmak zorundaydım...- Bütün yollar bana kapalıydı, önümde yalnız tek yol vardı.İşte bu romana 'Tek Yol' adı verişim bundandır. Bu yüzden 'çaresiz kalanların' yada 'çaresiz kaldığını sananların' romanını yazmak istedim." Subay okulunda, hocalarının geleceğin generali iyi bir askeri olarak görülen bir çocuğun, Türkiye'nin en ünlü dolandırıcısı olma hikayesini ceza evinde tanışmasıyla kaleme alır yazarımız. Okulda mutfak nöbeti tutulurken kahramanımız nöbeti devralır. Bu nöbeti tutan kişiler yemekleri koğuştaki arkadaşlarına götürmek icin tutarlar, paşazade o gün çıkan şambaba tatlısını gotururken nöbetçi subaya yakalanmamak için bu güne kadar girmedikleri kapıdan girer. Ve bu kapı okula teftişe gelen paşa olan müfettişin odasına çıkan kapidir. Pasazade o paşanın uniformasini giyip arkadaşlarına şaka yapmak istemiştir işte bu onun okul hayatının sonu olur. Doğru yol da olmak için caba harcayan pasazade , bir gazinoya gider arkadaşının pasazade demesiyle paşa zannedilir öyle olmayınca şikayet edilir ve dolandırıcılıktan iceri atılır. Istanbul'dan uzaklasmam gerek der doguya gitmeye kalkar, yolda eşkıyalar tarafından durdurulup soyulur ve yanlışlıkla halk tarafından şeyh sanılır ve yine cezaevine girer. Bunun dışında ülkemizin durumunu pasazade'nin hikayesiyle harmanlayarak harika bir akicikla anlatır yazarımız. Bu kitap hayatım boyunca etkilendiğim en iyi kitap oldu.
