Böylece Aziz Nesin'in Nesin Yayınevince roman olarak kabul edilen 7 eserini de (iki eseri nedense gözardı edilmiş hep) okuyup tamamlamış oldum. Tıpkı Zübük ve Tatlı Betüş gibi Tek Yol da sahteciliğin, üçkağıtçılığın yalnız yapanın değil tüm toplumun suçu olduğunu, aşağılık duygumuz yüzünden aslında sürekli dolandırılmak istediğimizi ve de dolandırıldığımızı, büyük üçkağıtçıların, sahtekarların, ahlaksızların rahat bir yaşam sürerken küçüklerin adının sahtekara çıktığını, milletin azıcık zeki, azıcık açıkgöz olana sahtecilikten başka bir yol bırakmadığını anlatan çok güzel bir eseri. Roman, yapı olarak da mezkur iki roman ve Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz gibi skeçlerle örülerek kurgulanmış. Özellikle sahte şeyh ve sahte Alman bölümlerinde gülmekten molalar verdim. Hatta Aziz Nesin sadece Şeyh Uryani maceralarından tek bir roman yazsa Türk mizahının en büyük eseri olabilirmiş.
